Fritzner Ordbok
Ein alternatives Abfrageinterface für das Wörterbuch von Fritzner (Fritzner, Johan: Ordbog over Det gamle norske Sprog. Kristiania 1896.)
Disclaimer
Ich biete hier lediglich ein alternatives Abfrageformular für das Wörterbuch. Mit den Inhalten selber habe ich nichts zu tun, alle Rechte, etc. liegen bei EDD Universität Oslo. Hier entlang zum originalen Interface auf deren Homepage.
Sonderzeichen Einfügen
Resultat-Liste
Artikel
fyrnuvitni, n. = fyrndarvitni. DN. II, 414. fyrr, adv. comp. (se Superl. fyrst) 1) før, tidligere, mods. síðarr; Petrus andaðist fyrr þeirra brœ;ðra dvs. først af de to Brødre, Mar. 94311; margir vóru ok aðrir merkiligr feðr oss fyrr (= lat. ante nos dvs. før vor Tid) Heilag. II, 41917. 38; skal aldri skera hár mítt né kemba fyrr, en ek hefi eignazt allan Noreg Fris. 405 ( Hkr. 5112); Jesus sagþe honom, at hann meonde fyrr honom þrysvar neitt hafa, en hane geole Homil. 17122; öngum sœ;mdum þykkjumk ek hafa afsvarat (dvs. nægtet, afslaaet) þér, þótt ek vilja fyrr (nl. før- end jeg lover, giver dig nogen) reyna, hversu mér gezt at þínni þjónustu Sturl. II, 1111; eigi hefi ek þar fyrr verit, at ek hafa liðrækr verit gjörr Eb. 43 (808); því fór hann eigi fyrr, at hann þóttist vita, at - Eb. 44 (8022); mér þikki nú undarligt, er ek hefi eigi fyrr hugleitt Fris. 405; fyrr greindr dvs. før omtalt, Stj. 4430; Bp. II, 18321; fyrr inntr d. s. = lat. supra memoratus Heilag. II, 5342 jvf 5441; fyrr nefndr dvs. før nævnt, Stj. 1004. 1357. 29; DN. I, 959. 11722. 12230; fyrr sagðr Stj. 8521; DN. I, 10119. 10932. 11115; Flat. I, 26810; fyrrmeirr (se under meirr) dvs. forhen, tidligere, i for- dums Dage, Flat. I, 25125; Barl. 14727; Heilag. II, 39019. 57111. 2) snarere, heller, = heldr 2; þá á hverr, er vill, ok fyrr innanhreppsmenn en útanhrepp- menn Grág. 1471 jvf 4 (se under fyrst 3); fyrr vilda ek - hrafna seðja á hræum þínum, en tíkr yþrar teygja at solli Hund. 1, 43 (44); drepit hann heldr, því at fyrr vil ek ráða ríki ok löndum en deyja svá brátt Flat. II, 4349; kváðost þeir fyrr skullu falla hverr um annan, en þeir léta (dvs. léti) ap þesso, sem þá var borit NL. II, 4904; mundu þat margir ætla, at vér brœ;ðr myndim þetta fyrr gert hafa (end at han skulde have gjort det) Nj. 40.fyrra, f. den foregaaende Tid, Fortid (jvf fyrsta); í fyrrunni fyrir várs herra píning Stj. 1010; fyrrunni = í fyrrunni Stj. 29 &vl 6.
fyrri, adj. comp. fyrstr, adj. superl. som er foran, har den første Plads i Rækken eller Ordenen; 1) med Hensyn til Sted, = fremri, fremstr, mods. eptri, apt- astr; fyrri fœ;tr (= fremri fœ;tr) Bev. 23510; fara (þeir Tofi ok Egill) síðan unz þeir koma á fund Valgauts jarls, ok gengr T. fyrri ok kveðr hann síðan Flat. II, 1465; hvar er nú Sigurðr seggja dróttinn? er frændr mínir fyrri ríða Brot. 5 (6); gerum svá harða hríð, at þeir snúa undan, er fyrstir eru Flat. II, 34516; steikari skal nú fyrstr ganga ok sitja innstr, en ek skal sitja ýztr Pr. 4292. 2) med Hensyn til Tid, mods. efri, efstr (jvf efri 3); síð- arri, síðastr; vin þínum vér þú aldregi fyrri at flaumslitum Hm. 122 (121); ætla ek á engan mann at leita fyrri, en gjalda grimmliga mótgerðir ok vansœ;md Fm. VI, 10915; er þat ráð, at vér verðim fyrri at bragði Fm. IX, 28810; sá kraptr, er fyrri er umb- liðnum hlutom en fremri (dvs. sildigere) þeim, er verþa mono Leif. 33; í fyrra lagi dvs. tidligen, i det tidligste: keisari gékk í fyrra lagi til svefns, en þeir sátu eptir brœ;ðr Mag. 941; fór svá fram hit fyrsta sumar, at ekki varð til tíðinda Eg. 84 (21111); þat sama sumar spurði Ó. konungr, at skip þat var horfit, er hann hafði sent til Fær- eyja it fyrra sumar -; konungr fékk þá til skip annat ok þar menn með ok sendi til Færeyja eptir skatti, fóro þeir menn ok léto í haf, en síðan spurðist ekki til þeirra heldr en til enna fyrri OH. 12926; plœ;gði hann fyrstr manna jörðina Stj. 421 jvf 11010 fg 16. 19. 25; fjórir fyrstir (dagar) í jólum Borg. 1, 142 jvf Frost. 2, 265; strengdi þá heit, at verða þess manns bani, er fyrstr unni á Ó. konungi Flat. II, 35331; hinn fyrri hlutr vetrar dvs. den første Halvdel af Vinteren, Eg. 84 (2127); í fyrstu hríð OH. 2177; frá hinni fyrstu stund ok til hinnar efstu, síðustu Kgs. 11927. 30; Mariumessa fyrri, hin fyrri (mods. M. hin œ;fri Gul. 187; M. síðarri JKr. 235; önnur Maríu- messa Frost. 2, 246) Gul. 175; Borg. 1, 147. 3, 195; Eids. 1, 96. 2, 86; Mariu- messudagr hinn fyrri (mods. M. hinn síðarri NBKr. 104 fg; NGKr. 144 fg) NBKr. 98; NGKr. 138; JKr. 225; Ólafsmessa fyrri, hin fyrri (mods. Ó. hin œ;fri Gul. 1816; Ó. síðarri, hin síðarri JKr. 237; NBKr. 1112; NGKr. 152; önnur Ólafsmessa Frost. 2, 55. 245) Frost. 2, 268; Eids. 1, 95. 2, 85; Gul. 174; Ólafsvaka fyrri (mods. Ó. síðarri JKr. 2611) JKr. 2610; hvor fyrri anven- des om en forbigangen Tid, betegnes derved ofte den næstsidste af det Slags: jólin fyrri en nú vóru dvs. som gik næst forud for den sidste, Flat. II, 35325; frá þí, er þú talaðir þegar í gjár ok hinn fyrra dag ( Vulg. heri et nudius tertius) Stj. 26034 (2 Mos. 4, 10); messodagr stendr á mánadag, þá skal bjóða hinn fyrra (ikke den nærmest fore- gaaende) sunnudag (men Søndagen i forrige Uge), svá (dvs. saa og) ef stendr á týrsdegi, en ef stendr á óðinsdegi, þá mun bjóða á hinum næsta (dvs. nærmest foregaaende) sunnudag Borg. 1, 137 jvf 3, 204; hinir fyrri menn dvs. Fortidens, Oldtidens Mennesker, Stj. 858; Flat. II, 2434; Rimb. 49 a1 (41); yðrir fyrri frændr dvs. eders Forfædre (jvf Fm. XI, 42218; Stj. 13932) Fm. I, 2525 ( Flat. I, 38433 hvor fjándr maa være feilagtigt for frændr); á fyrrum tímum dvs. fordum, Heilag. II, 29812; efter sin Betydning (først, den første i Rækken) gjør fyrstr Tjeneste som det til einn 1 svarende num. ord. f. Ex. hverjar vóro þær 6 (syndir)? - fyrst ofmetnaðr, önnur synd vas óhlýðni -, en þriðja synd vas ágirni o. s. v. Elucid. 673; sá er hinn fyrsti (hlutr) at þiggja at þér líf, sá annarr at kyssa þik, ok sá enn þriði at - Fld. II, 15211; ligesom det anvendes i Forbindelsen fyrsti ok tuttugti til at danne Ordenstallet: "en og tyvende", idet dog i begge disse Til- fælde einn bruges paa samme Maade eller til at udtrykke det samme, se S. 308 a15 fgg; fyrsta, hit fyrsta dvs. første Gang: beiðir þú nú fyrsta (dvs. nu først, og ikke før) fresta, er lokit er lífstundunum (= lat. nunc spatium poenitentiae requiris, ubi vitæ tempus implesti dvs. implevisti) Heilag. II, 4183; þá hit fyrsta skal þeirra þraut lyktast Flat. I, 27628; þá hit fyrsta tók hann nökkut at finna - meginleysi sínna skurguða Barl. 14721; þat er boð várt -, at þú berir herra erkibiskupi - þat vitni, sem - um testamentum herra Marcusar, þat fyrsta sem (dvs. saa snart som) þeir krefja þik DN. II, 415; guð þakki yðr firir alla dyghd ok vinskap, er þeer hafer oss jamfnan, teet siðan fyrsta (dvs. lige fra den første Tid) er vér kannadomzst DN. VIII, 1462.
fyrri, adv. = fyrr: 1) því betr þikki mér, er vér skiljum fyrri Fld. II, 53514; ánauð íllgjarnra anda, sem aldri gékk af Adams kyni fyrri, en sjalfr grœ;ðar- inn leysti þat með sínu banablóði Heilag. I, 67839; guði höfum vér svarit fyrri en þér, keisari! Heilag. I, 6506; sagði þeim -, at hón myndi eigi bjóða þeim fyrri, en þeir hefði fundit kon- ung Nj. 3 (528); trúit eigi fyrri þeim lýtum ok íllum lutum, sem öðrum mönnum eru sagðir, fyrr en þér prófit þá (lat. mala hominum non ante cre- dite quam probetis Hist. schol. 587) Stj. 11931; munu þau ok eigi fyrri létta, en þau svíkja undan yðr landit El. 12117; þar er nú til at taka, sem fyrri var frá horfit Stj. 10012; hvar er fyrri heyrt, at nökkurs manns grimm- leikr hafi svá mikit manndráp gert útan bardaga Heilag. I, 6518. 2) hvat sem móðir mín segir, þá mun ek fyrri þegja, en bera nökkura hluti á móður mína Post. 39320; fyrri vilda ek þola mikil meinlæti, en nökkut yðr frá þessu segja Ridd. 766; fyrri skal ek deyja, en í þessum 7 náttum í brott fara Ridd. 9214; ek ætla, segir H., at fœ;ra föður mínum (atgeirinn), ok hafi hann til Valhallar ok beri þar fram á vápna- þingi; hón svaraði: fyrri muntu nú bera hann ok hefna föður þíns Nj. 80 (11918); konungr vildi ei hafa ráð stýri- manna at rapa í úráðit veðr, fyrri dvaldist hann þar mjök lengi sakar þeirrar skemtanar, er honum líkaði svá vel Str. 6726.fyrrum, adv. (eg. Dat. Pl. af fyrri, jvf lengrum) forhen, fordum; fyrrum váru 7 dagar tíndir ok taldir, en nú er einn dagr nefndr ok til tekinn Stj. 2927; höfðu þeir áðr spurt, hvern hernað H. konungr hafði gert fyrrum þar í landi Fris. 5019 ( Hkr. 6416).fyrrunni, se under fyrra. |